تهِ خطِ لووووکس !بِلاگ !
سَلـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــام اتاق دلتنگی هایِ همیشگیِ خاک خورده م !
پ.ن :
زیـــن پس در همان غارِ همیـــشگی بلاگفایی مان هذیان نویسی می کنیم...ولاغیـــر !
منُ
توُ
یه فاصــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــله !
تو در انتهایِ هر بودُ نبود
منُ حسِ خالیِ شهرِ کبود
تو در این بُهتِ سکوتِ بی کسی
منمُ بغل بغل , دلواپسی
. . . ! :
+ قورت میدم بغضِ صدامو... تو بخند تا تهِ قصه !
_ منم ُ منم , یه نیم من! . . . توییُ تویی,همون دنیایِ این مَن !
+ دل دل می کند وقتِ رفتن . . . عجیـــب پایِ دلش می لنگد!
- یادش بخیر . . . دنیایی داشت کوثرِ شهرِ قصه ها (که شده نن جونِ شهرِ غصه ها!)
+ انبوهی از نقطه چیـــن ها (!)
مرا به یاد می آوری؟
کبوتری در انزوایِ مهتابِ بی کسی
که طعمِ پرواز را
سال ها زِ یاد بُرده بود . . .
هنوز به یاد دارم
تو بالِ باورم شدی
و بهانه ی پرواز ...
و این روزها
آسمان بدونِ تو
تابوتِ مرگِ من است
به دستِ باد . . .
از مرگ که نه ,
از نبودِ لمسِ عشق می ترسم , بابونه . . . (!)
(بی نشان)
خط خطی نوشت :
+ قـــــــفــــــــــس آشیانِ من است , وقتی سهمِ نِگاهت , در آسمانِ دلم نیست !
+ سوختن و ساختن , کارِ آسوده ایست . . . اما بی تو زیستن , را یاد نخواهد گرفت ; دلم !
+ ماهِ تمام هم غبطه می خورَد , وقتی خیره می شوم به صورتت ... سیرتت ! چه برسد به حسودانِ ناماندگار این دیار !
+ نامم را خط بزن از لیستِ زندگی...
+ سهمیهِ اضافی عمر * (فروشی) *
+ کافر شده ام ; تا می گویند خدا ,نامِ تو را هِجّی می کنم ( - - - - ) !
به یادت هستم , پـــــــــــــــــــیوندم :
عاشق شدن
تنها کارِ ناممکنِ روزگاری ست
که نه دلی مانده استُ
نه دلبری . . .
مانده ام اینهمه رسوبِ احساس را
وقتی که نیستی در آغوش
چگونه به پایت بریزم , ماه بانو !
بهانه هایِ دلتنگی زیاد است . . .
اما خداحافظیِ آخرت
تلنگر محکمی بود
به چهارپایه ی منِ اعدامی !
معلق می شوم!
میانِ آسمان و زمین . . .
با طنابی که مرا به آسمان وصل کرده
اینگونه به تو نزدیکترم بابونه , مگر نه؟!؟
(بی نشان)
هذیان نوشتِ کوثرانه :
ـ شاعر میگه :صد بار اگر توبه شکستی . . . , نه وایسا ببینم , واقعا بازم روت میشه توبه کنی کوثر ؟!( خود سانسوری! + خودزنی)
ـ عمقِ فاجعه زمانی ست ,که دل بخواهدُ , دِگَر دلبری نباشد !
ـ من اعتراف می کنم عاشقم ; مهم اراده ی من است و ارادتِ دل , گیرَم نه کسی داشته باشم و نه چیزی....مهـــــــم این است عــــــــاشقم!
ـ نبودِ ضمیرِ مجازیِ تو , تنها گزینه ی انحرافیِ زندگیِ من است (!)
ـحالا تو تمامِ خطوطِ ارتباطی مان را قطع کن ; با لرزشِ دست و نبضِ ناموزونِ دل و دیده ی تارَم چه کنم ؟!
ـ من خواب می بینم , نه چپ می شوند و نه راست! مستقیمِ مستقیمند ! خوابی سراسر تعبیرِ عاشقانه (!)
ـ سیمِ زندگی ام را از پریز بکش ; پُر مصرف شده ام و به درد نخور! یارانه ی عاشقانه هایم کفافِ خرجِ اضافه را نمی دهد!
(بی نشان)
تو در یادِ منی , پـــــــــيــــــــــــــوندم :
تو میدانی
به یادِ کسی بودن
زمانی که او ذره ای به یادت نیست
عینِ مُردن است
شبیه همان * مرگِ تدریجیِ یک رویا*
درد دارد احساسش, نه ماه بانو؟!
من از خیالِ های شبانه می آیم
آنجا که ترانه هایم
سرودِ مرگ می شوند !
و کودکِ گریانِ عاشقانه هایم
آغوشِ تو را بهانه می گیرد . . .
برایِ دل که نه;
گاه گاهی ,
به بهانه ی لمسِ یادهایِ به خاطر مانده مان برگرد!
نه عشق هایِ به گِل مانده !
(بی نشان)
حرف هایی از جنسِ دل ـ تنـــــگی !:
+ مجازاتم کن . . . به حبسِ ابدی در حصارِ تنهاییِ دلت !
+ گرسنه که باشم . . . شاید غزل هایِ بی قافیه را هم ببلعم!چه رسد به عشق هایِ تاریخ انقضا گذشته!
+ قانون می گوید, نه من ! . . . دوست داشتن, عیــــــــــــــنِ گداییِ یک ریالی در قرنِ ۲۵ است! قانون می گوید !
+ برقص با خیالِ آزادی از اسارتِ دوست داشتنم! برایِ من, وقتی اسیر نباشی , مقتولِ عشق خواهی شد !... تا می توانی برقــــــــــــــص!
+ کورِ مادر زادم... وقتی تو جایی در این مدارِ زندگی باشی و چشم هایم نبینَدَت !
تنها به یادِ توست , پــــــــــيـــــــــــــوندم :
بی بهانه دوست داشتن
چیزی شبیهِ یادِ تو می شود
در خیالِ کوچه پس کوچه های دلتنگی مان . . .
زیبا شده ای ;
زیبا تر از عکسِ تولدی با روسری قرمز , ماه بانو !
تمامِ توانم را جمع میکنم !
میخواهم از بودن هایت
بودن هایِ صورتی مان بنویسم (!)
پرده ی اشک را مدام کنار می زنم و . . .
از حسرتِ نداشته ها
از دلتنگی هایِ بی بُعد
از بارونِ گاه و بی گاهِ شبانه وُ
از نبودن هایمان که بُگذریم
چیزی جز هاشورِ بی پناهی را نمی توان کشید !
نمی توان نِگاشت . . .!
بابونه ی لحظه های بی کَسیِ کوثر ;
آغوش , آغوش که می گویند ,
همین بغل گرفتنِ زانوانِ غم گرفته ی
بی تو زیسته است دیگر...
هااا ؟!
(بی نشان)
دل نوشت هایِ من+دیگران :
ـ یغما گلرویی با زبانِ دلم گفت : کبوتری هستی که ردپایِ پریدنت , بر بامِ تمامِ ترانه هایِ من , پیداست !(اصلن برایِ تو گفته, کی به کیه!؟!)
ـ هر آشنایی تازه , اندوهی تازه است (وااااخعا !)
ـ هر سلامی , سر آغازِ یک حداحافظیِ دردناک است !( دور از جانِ من و دل!)
ـ همه ی لبخندها تکراریست . . . جز عکسِ تو در خیالِ آبستنِ هزار و یک غمِ من!
ـ باید برم یا تو نمیخوای بمونی ؟! (بــــُــــــغـــــــــــض)
دلتنگ شدن برایِ پــــــــــیـــــــــــــوندَم !:
پناهی می گفت:
*وقتی نباشی ... هیچی با هرچی دیگه برام فرقی نمیکنه*
اما کوثر میگه :
*وقتی نباشی . . . زمین دلیلِ گردشش رو برایِ ادامه ی حیات از دست میده!
دیگه دیوووونه وار میچرخه!
بی هیــــــــــــــــــــــــــــــــــــچ دلیلِ جغرافیاییُ
دِلی !
به جانِ ماه بانو !
بهار که برود
دیگر امیدی نمی ماند
حتی برایِ دلی
به امیدِ مهمانِ سرزده ای !
که لااقل هم نامِ تو باشد !
نترس!
رفتنم به قصدِ فراموشیست !
بدونِ بلیطِ بازگشت !
(بی نشان)
بی کسی , نوشت :
ـ من , تو را . . . او را . . . کسی را دوســـــــــــت می دارَم !
- دلم, پاکیِ نگاهی را , اسیـــــــــــــــر است !
ـ منُ آرزویِ پرواز !
ـ خیالَت را در آغـــــــــــــــوش , کشیده ام . . . راستی, تو کِی رفته ای (؟)
ـ تو و نِگاهت , تنها چهره ی بی نقابِ این روزگارِ پُر از تکرار !
پـــــــــــیوندم , دلم تنگ شده , زیـــــــــــــــــــــــــــاد :
به قولِ استاد:
* یه روزی زمینُ ترکش می کنم !*
می نشینم روبه رویِ سکوتِ چشم هاتُ
دل میدهم به عمقِ نگاهت
یه روزی عینِ همین روزا
واژه هام ته می کشن ;
اونوقت میشیم ,
منُ
توُ
یه دنیــــــــــــــــــا عاشقونه هایِ بی صدا
مگه نه , ماه بــــــــــــــانو؟!
.jpg)
این روزها
طعم نبودن ها را
با هر وعده از غذایم قورت می دهم !
چیزی شبیهِ همان قرص های روان گردان !
چیزی شبیهِ فرو کردنِ خنجری در دهان !
(بی نشان!)
پ.ن :
- گفتم: می شود
-گفتی: نه!
-گفتم : می شود
-گفتی : نه
-گفتم : اصلن بــــــــــــاید بشود !ها؟
-گفتی : نه !
اگر نشد هم ;
* به دَرَک * را برایِ همین روزها گذاشته اند دیگر !
من هنوز هم ماتِ استدلال هایت هستم!
مثلِ چشم هایت ,
در زیرِ نورِ حرم !
تسلیت نوشت :!
بـــــــــــــــــُـــــــــــــــــــغــــــــــــــــــــض می شوم برایَت. . . برایَــــــش . . .!
پیوندم :
صدایم را به خدا می رسانی؟
بگو کوثر فریاد برآورده که :
خدایا
مثلِ همیشه دستانم را بگیر;
اما این بار
کمی محکم تر !
خیالم راحت باشد دیگر ,
راحته راحت ماه بانو ؟!
اين وبلاگ يخ زده است ...
مثل دلهايمان ...
عاشقانه ها را زين پس بايد بين تارهاي تنيده عنكبوتي كه روي اين دل خسته را پوشانده جستجو كرد!!!
کوثری که روزها
شب ها
یا در هق هقِ ثانیه هایِ دلواپسی
امید به زندگی را در وجودت تزریق می کرد
غریبه ی آشنایی بود
که وجودش محتاجِ قطره ای از آنـــــــــــــهمه محبتی بود
که لحظه به لحظه عطش نداشتنش را با دل , زمزمه میکرد (!)
هوایِ دلم ابریست
بی هیچ رعد و برقی
یا نم نمِ اشکی!
تنها بغض رسوب می کند و بغض!
امیدم بویِ ناااا گرفته ست خدا !
قدری تابشِ محبتت را آرزوست !
(بی نشان)
برا دلمون , نوشت :
= برگ برگِ دفاترم , آبستنِ ترانه ای تازه است . . . قدری لبخند بزن , بابونه !
= تابستان هم که باشد , یخ می زنم در این برودتِ بی کسی !
= مرا تنـــــــــــــگ , در آغوش بگیر !
= باز هم ترانه بازیِ من , با حسِ دستانِ تو !
= کمی آهسته تر سکوت کن !
= شنا در این مکان ممنوع (احتمال غرق شدن=شعر هایِ این شاعرِ بی سر و پا ,خیسِ دلتنگی ست !)
به یادت , پــــــــــیـــــــــــــــوندم :
عزیزکم ;
ما همه زاده ی سرزمینِ بی چتریم !
من تنها به تو ,
به کودکی هایمان ,
به خنده ها و اشک هایِ گاه و بی گاهمان
مدیونم و .... بس !
و اینجا تنهایی جایی ست
که ما هیچ دِینی به آن نداریم ...
سهمِ تو همان آسمان است , ماه بانو !
گاه می بایست
از میانِ انعکاسِ نور
لابه لایِ روزنه ی پنجره ی اتاقی نمور
لبخندِ ملیحِ خدایی را یافت . . .!
گاه باید,
برایِ زنده ماندنت حتی
بهانه هایِ تازه پیدا کنی
حرف هایِ تازه ...
رنگ هایِ تازه ...
و گاهی نیز,
عشق هایِ تازه . . .!
اما من ,
با مرورِ خیالاتِ کهنه ام
همچنان خوشم!
مرا به حالِ خودم بُگذار , روزگار!
(بی نشان)
پ.ن :
+ هنوز هم یادت ,یادآورِ آرامشِ نداشته ی من است !
+ خدا کند رفتنت , دروغ باشد !
چشمانم را نیمه باز نگه می دارم...
پلک نمی زنم!
میدانی;
آخر. . .
هیـــــــــــــــــچ چیزِ این دنیا
به دیدن با حجمِ وسیع
و باز کردنِ تمامِ چشـــــــــــــــــم , نمی ارزَد !
فی البداهه نوشت :
+ مملوم از حرف هایِ بی جواب. . . از تپش هایِ دلم , لبریزِ عشقی نابِ نـــــــــــــاب (!)
+ دلِ بند زده , خریداری؟!
+ قسم خوردم که دستات مالِ من شه . . . نگاهِ اون دو چشمات مالِ من شه. . . قسم خوردم که تا دنیا به دنیاست . . . تمومِ عاشقی هات مالِ من شه!(چه فی البداهه ی لوسی!)
+ فکرشو کن اگه یه روز, دست بذارم رویِ تنت. . . من بمونم تو دنیاتو , بگم: بشم یارِ غمت؟ (بشم؟هوووم؟!)
دل نوشت :
ـ همه ی دنیا رو گشتم , نبود هیچ کس مثِ تو
تویِ این قحطیه عاشقی , کی بِت می گفت برو؟
تویِ این شبایِ دلتنگی, پُر از اشک و نگاه
تو روزایی که دلم داد میزنه پیشم بیا
تویِ نم نم چِشا , میگفت دلم با اشک و آه
بخدا دنیایِ بی بابونه رو نمیخواما
میشه لبخند بزنی تا غصه ها تموم بِشَن؟
تو گوشم حرف بزنی , چشمِ حسودا کور بِشَن
میشه باز هوار کشید , آی آدمای بی وفا
اینه بابونه ی کوثر , خوب نگاه کُنِش ,ایــــــــــنا !
تو بگو کابوسِ کوثر یه روزی تموم میشه
تویِ دنیام پُرِ از شادی و کهکشون میشه
تو بگو , خدایِ قصه ها چه مهربون میشه
اونکه من دوسِش دارم , پیشم میمونه همیشه!
(بی نشان)
سلام , پــــــــــیـــــــــوندم :
روزایی که نیستی
نه این که نباشی ها ,
نه. . .
یه جورایی رنگِ روزامون فرق میکنه!
آبی آسمون میشه نیلی!
انگار خروار خروار بغض رو
تو بغلش نگه داشته !
اما تو که یه روز میای دنبالم...
مگه نه , ماه بانو ؟!
میدانی بابونه ی بی نام و نشـــــــــان !
صحبت از نبودن هایِ تدریجی نیست;
آخر
شبِ چشم هات که نباشد
خواب نمیرود کوثرِ قصه ها !
روزهایش همانند کـــــــــــــــابوس می شوندُ
شب هایش تلنگری ست , برایِ حسِ نداشته هایش !
دلم . . .
دلم گرفته از خودمُ
خاطره هامُ
دنیامُ
هواااااااااااار هواااار فریادِ تو گلو خفه شده م . . .
راســـــــتی
بی من
هنوز هم
دنیا به کام است ؟
این روزا دلم گرفته , از تو وُ نداشته هام !
تو که گفتی میمونی , هرجایِ دنیا بات میام
این شبا ماه رو میبینم که دلش پُر از غمه
نکنه عینِ منم , غم میخوره یه عااالمه ؟!؟
(بی نشان)
چیزی شبیه به : دِل , تَنگی:
ـ دلم محدود شده ست . . . تنها در چهار دیواریِ خیالِ تو !
ـ خدایی , از دوزخِ این دنیایِ بی بابونه نجاتم بده !(آمــــــــــــــــــين !)
ـ نشسته ام کنارِ خدا . . . کمی گَپِ عاشقانه دارم !
ـ نفرین به بودنی که با دَرد همراه اســـت , نــــــــفـــــــــــــــــــــریـــــــن !
ـ پیله ی تنهایی دوخته ام . . ; به امیدِ پروانه شدن !
منُ یادِ تو , پـــــــيــــــوندم :
اگر تمامِ جاده هایِ دنیا را صاف کنم
باز هم تو نیستی
در انتهایِ این راه که لنگان لنگان می آیم !
پرواز را به من هم بیاموز. . .
اینجا دیگر جایِ ماندن نیست ;
قصـــــــد کـــــــــــــــــــــــــــــــــــوچ دارَد دلم از این ویرانکده , ماه بانو !
تبادل
لینک هوشمند