هق هق نوشتی از جنسِ کوثرانه :
یه روزی بهت میگم , عاشقی هام بهونه بود
واسه یِ داشتنِ تو , ستاره ها نشونه بود
یه روزی دستایِ تو یخ می زنه بی نَفَسَم
یادِ اون لحظه میفتی که می گُفتم : بی کَسَم !
یه روزی دل می تَپه برایِ داشتنم ولی . . .
دیگه کوثر نمیشه برایِ زخما , مرهمی . . .
یه روزی ترانه هام , سهمِ غریبه ها میشه
دیگه این *دوسِت دارم* , واسم یه رویا نمیشه !
تو برو , دست می کِشَم از عاشقی هایِ محال
این منُ یه دل که پَر پَر شده تو خواب و خیال !
(بی نشان)
پ.ن :
گاه گاهی کلمات بی واسطه ردیف می شوند و
قافیه ها بغل بغل بیت ها را در آغوش می گیرند ;
چیزی شبیهِ همیــــــــــــــــــــن (!)
.jpg)
نبودنت چیزی شبیهِ قایم باشَک است ;
می شمارم مُدام . . .
ده
بیــــــــــست
ســــــــــــــــــــــــی
چهــــــــــــــــــــــــــــــل
پنجــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاه
شصــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت
هفتــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاد
هشتـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاد
نـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــود . . .
و هربار تا به نود می رسم می ترسم,
می ترسم صـــــــــد را بگویم و تا چشم باز کنم تو نباشی!
درست شبیه به همین روزهایی که رفته ای !
نه
دوباره می شمارم !
شاید اصلا یک قایم باشک بچه گانه باشد اصلا ,نه ؟
بیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــام ؟!
(بی نشان)
تبریکاتِ ویــــــــــــــــژه نوشت :
+ مامانی . . . تولدِ روزتون مَبارَک (!)
+ ای جونم بی بی , چه خوشگل میشی وقتی موقع هدیه گرفتن از خجالت لوپ هات گُل میندازه!الهـــــــــــــــــــــــــی صد و بیست سال سایت بالا سرمون باشه همه ی نفسِ اهلِ خانه !
+ نــــــــــــــــــــوچ , من اونقدرا بی عقل نشدم که برا سالی یه روز و یه کادو دُم به تله بدم بنده خدا !(بعله, همیــــــــــنه که هست !)
+ ای خُداااااااااا , دِگر بار نیز هدیه مان به درد نخورد ! لطفا هدایا را با مادران خُشکه حساب کنید !(تو بگو هُشدار , اما تجـــــربه ست فرزندم , تجــــــــــربه !)
دل نوشت :
ـ هنوز هم به یادِ تو لبخند میزنم (!)
ـ یه روزی از همین روزا , سکوتِ این لبانِ بسته داااااااااد می شود !
ـ ببینم اصلا , زندگیِ من جهنم است یا جهنم , همین زندگی ست ؟!(هاااا؟!)
ـ برای مَرگِ آرزوهایم , الفـــــــــــــــــــــــاتحه مع الصلــــــــــــــوات !( الهی لال از دنیا نری ,دومیش رو بلندتر بفرست !)
روزت مبارک , پـــــــــــــــــیـــــــوندم :
عروسِ سپید نپوشیده ی من
این روزها نبودنت نه فریاد می شود
نه ضجه هایی که آتشِ جگر را بسوزاند
درد می شود رویِ هم
تا نفس کم آورم برایِ کشیدن
روزت مبارک نوعروسِ خاطراتِ شیرینِ کوثر !
روزت مبارک ماه بانو . . .
پ.ن :
برای شادی روحِ دوستِ عزیزم که لباس عروسش هنوز نپوشیده مانده , اگر فاتحه ای از جان و دل بگویید , دلم را دنیا دنیا شاد کرده اید . . .
کوثر و انبوهی از بُغض . . .
می گویم بنویس کوثر
بنویس
تا قلم ناله بزند بر روی کاغذ و
آه از نهادِ هرچه بیت و قافیه است
بُلند شود
اما تو
خودِ خودِ تـــــــــــــو , دَم نزن!
بُگذار حسابِ تمامِ دلتنگی ها را
روزهایِ ثانیه شُمار را
نفس های بی قرارُ
اشک هایِ بی اختیار را
بُگذارد به گرمایِ جنوب و غروبِ عاشق کُشش
* من به عشقِ تو خوشَم . . .
تو به عشقِ هرکه هستی ,خـــــــــــوش باش !*
لعنتی
باز هم این برگه ی خیس
نگُذاشت حرفم را تمام کنم . . .
لـــــــَــــــــعـــــــــــــــــنـــــــــــــــــــــــــــــــت !
پ.ن :
زین پَس ,
حروف را کنده کاری میکنم بر روی سنگ!
هم سخت است!
هم با چند قطره ی ناقابلِ اشک
خیــــــــــــسِ دلتنگی نمی شود !
هذیان نوشت :
+ خودمُ , خُدامــــــــــــــــو عشـــــــــــق است !
+ آرام تر سکوت کن , صدایِ بی تقاوتی هایت آزارم می دهد !
+ وقتی برای خوشبختی ام دعا کردی , یعنی نِگاهت سهمِ دیگری خواهد بود . . .
+ عبور و مرورِ غریبی ست . . . فقط با من بگو هستی هنوز , یا باز رفته ای ؟!
+ عشق را گذاشته ام کنار . . . قول داده ام ترکش کنم و به زندگی برگردم !(یک قولِ زنانه ی زنانه)
+ حوای عشق , رفتن اختیار کن . . . گاه باید بی آدم کــــــــــــوچ کرد ! آدم است و هزار و یک حوای دلفریبِ دیگر . . . دل زده ای بانوی موج و دریا !دل زده ای!
فریــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاد نوشت :
بــــــــــــــي تو زیستن !
بــــــــــــــــــــــــــــی تو نفس کشیدن !
بـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی تو
حالتِ تهوع گرفته ام از این گردشِ ناماندگارِ چرخِ همیشه گردانِ نـــــــــــــــــــــــآمرد !
آری ;
کوثر یا به عشقش خواهد رسید
یا فلوکستین خور می شود !
قانون قانون که می گویند , همین است دیگر(؟!؟)
منو یادِ تو , پـــــــــــــیـــــــــــــــوندم :
همه میخوان این نور کوچیک
که داره تو وجودِ کوثری آروم آروم چشمک میزنه رو
بِکُشَن !
میای یه بار دیگه عینِ اون روز
قورباغه ببریم بندازیم تو یقه شون؟!
شاید مثلِ (....) غش کردُ
منو تو نور رو دست به دست کردیم برایِ روشنیِ خیالمون
هااا , ماه بانو ؟
دست دراز می کنم
بالا و بالاتر . . .
ببــــــــــــــین !
قدم نمی رسد!
کمی پایین تر نمی آیی؟
دست هایِ خالی را
دل های تُهی را
چشم هایِ به سراب نشسته را
اصلا از همه ی احوالاتِ پریشانم بُگذریم
قدری دلتنگی ام را دریاب ,
خدایِ مَن !
بغض نوشت :
ـ دستم را میگیرد درست در مرزِ رسیدن. . . میگوید همان است؟ با شوق میگویم :آری...آری همین ! میگوید بله , می دانم ! اما خواستم بدانی میدانم و نمیدهم! اعتراضیست ؟! من و انبوهی از نقطه چین ها . . . (گفتگویی کاملا صمیمانه مابینِ کوثر و خُدا !)
ـ خدای خوبم , تکه تکه که کردی دلم را... لااقل هرکدام را جایی بپاش...تابستان است و گرما, شاید پرنده های گرسنه سیر شوند !
ـ از کُدام خطِ قرمز گذشته ام که این چنین زمین گیر شده ام , معبودم ؟
ـ این من , همان منِ دیروز نیست ! نه؟
ـ گریه کن کوثر , گاهی سیلِ دیدگان, شاید تسکینَت ندهد , اما صدای شکستنت لااقل به گوشِ اجانب نمی رسد !
درد و دل :
خدایی ;
تو مطمینی؟
اگه آره , که هیــــچی . . .
اما . . . همیشه هرجایی یه تبصره داره ,مگه نه؟
این یه خواهشه خدا . . . عینِ همه ی خواهش های ۲۰ و چند ساله ام !
خدایی
خوااااهــــــــــش 
پــــــــــــــــیــــــــــــــوندم , بازنده ام همچنان ! ببین !...:
بازی که می کردیم
من زمین میخوردم و تو مدام
دست هایم را میگرفتی
من گریه میکردم و تو
مداااام دلداری میدادی
اینبار هم زمین خوردم!
اما کسی نیامده
نخواهد آمد. . .
کاش مثل همیشه سرم شکسته بود
نه دلم , ماه بانو . . . !
می دانی
شعر گفتن و نوشتن
آخرین تلاشِ من است !
یعنی که دستانم را دخیل بسته ام ;
به هرچه اِی کاش است ,
به هرچه شاید ,
هرچه اما و اَگر . . .
ویرانه ام . . .
به قولِ اُستاد:
*هاییتی شده ام . . .
ویران تر از این می خواهی؟! *
ویرانه ام و باز هم
می نویسم . . .
می نویسم . . . . .
مـــــــــــــــــــــــــي نویسم !
شاید حصارِ بودنم را معجزه ای بِشکند !
این روزها من می رنجم و
تو نِگاهم می کنی ;
می لرزم و
دست هایِ خودت را *هااا* می کنی ;
می گویم اظطراب گرفته ام از بس نیستی و نیــــــــــستی
و تو می گویی املایم ضعیف است ! ;
بالشم را خیسِ گریه می کنم و
تو خوابِ دیگری را می بینی ;
در این روز و شب های نبودنت می ترسم و
تو می گویی که متنفری از ترسوها ! ;
من عاشق تر می شوم
و تو دووور و
دوووووور تر !
من . . .
بی خیالِ هرچی مَن و نیم مَن !
اما تو هنوز هم ,
چشمهایت جادو می کند مَرا بابونه !
نِگاهت بی من
سهمِ چه کسی خواهد شد ؟؟؟
نفرین به هرکس , که بودنت را از من می گیرَد !
نــــــــــــــِـــــــــــــــــــــــــــــــــــفـــــــــــــــــــــــــــــریــــــــــــــــــــــــــــــــن !
. . .
. . .
. . .
بغضِ فروخته را نوشتن نمی آید,
تــــــــــَـــــــمـــــــــــــــــــــــام !
تــــــــــــــیـــــــــتر , نَدارد :
ـ تو دلم مُدام میگم:بسه دیگه . . . برو ; باز با خودم می گم : اگه یه دقیقه دیگه بیاد چی ؟!(آخ خدااا)
ـ معلم عزیزم , دیدن یبارم شما اشتباه کردین !(با عشق ممکن است تمامِ محال ها !). . . و من که گفتم : (این یک سوالِ مشکل است , ولی کو جواب ها ؟!) . . . کو ؟!
ـ حاشا به غیرتت رهی معیری!نووور به قبرت بباره !( اسیرِگریه ی بی اختیاره خویشتن. . .فغان که در کفِ من اختیار, باید و نیــــــــــــــــــــــست !)
ـ تبِ ۴۰ درجه و . . . آنفلوآنزایی که بشه باخیال راحت رفت زیر پتو و یک دل سیر گریه کرد و چشم های قرمز رو انداخت به گردنِ همون تبِ ۴۰ درجه . . . آرزوســـــــــــــت (!)
ـ کسی ناامید میشه که امید میبنده , نبند کوثر جان , نبند !(از نصایحِ پند آموزِ دوستی در همین حوالی. . .)
اعتراف نوشتِ کوثرانه (!) :
مردم به چشمِ آب مَرا بنگرند و لیک . . . من از سَراب , نزدِ تو بی آبرو تَرَم !
(من منتظرم . . . با آنکه می دانم نامم را نخواهی آوَرد!)
من و دلی تنگ و پـــــــــــــیــــــــوند نازنینم :
پیوندی
پُرم از غصه . . .
رسیده تا ایــــــــــــنجاهام(از گلو هم بالاتر)
یادت میاد؟
شروع کن یک قدم با تو . . .
تمامِ گام هایِ مانده اش با مــــــــــن (!)
برام بگو ماه بانو. . . برام بگو . . .(بغض)
بیت به بیت
قافیه ها را بند میزنم ;
اما دریغ و صد دریغ
که درد می شود نبودِ ضمیرِ *تو*
میان سطر به سطرِ غزلواره هایم
نه آهی ساکن می کند این دردِ وامانده را
نه تا روزِ روزگار است
آب از آسیابِ علاقه اش می اُفتد !
من
کوثر(بی نشانِ) ردیف و قافیه های چهل پاره و
شب هایِ به روز ختم نشده
مرثیه نشینِ غزل هایِ بی قافیه ای شده ام
که سوگِ سپید شدنشان را
های های زنجه موره می کند !
برایِ خودِ خودِ خودم نوشت :
+ من از هرچی اُردی جهنم است بیزارِ بیزارم ! اگر تو آمده بودی , بهار می آمد !(ولااااغیر!)
+ هیچ کس که سهل است , تــــــــــــــــــــو هم این روزها , عُمــــــــــقِ کلامم را نمیفهمی !
+ تنها گرگ ها نیستند که لباسِ میش می پوشند ! گاهی پرستو ها هم لباسِ مرغِ عشق بر تن می کنند ! عاشـــــــــــــق که شدی , کــــــــــــــو چ می کنند !(به همین راحتی!!!)
+ اصلا به من بگو , پشتِ دری که ایــــــــنچــــــــــنین ملتمسانه می کوبیــدم , آیا خُدایــــــــــــی بود (؟)
+ از یک جایی به بعد , دیگر حتـــــــــــــی , بدتر هم نمی شود ...!( نگاه کن , درست عینِ الانِ منِ خودِ کوثر!!!)
تـــــــــــــــــــــــــوجه نوشت :
ـ عاشقانه هایم دیـــــــــــــــــگر , مخاطبِ خاص ندارند !
همه شان پیش و پس از این , تقدیم به خودم ( با احترامــــــــــــات !)
توضیحی نمی دهم ;کمـــــــــاکـــــــــــــــــــــــان !
کاش جایِ تو بودم , پـــــیـــــــــوندم :
حرف هایی مونده تو حنجره ام
که گاهی بُغض میشند
گاهی اشک
گاهی غم می شوند هوار هوار و
راهِ نفس کشیدن را می بندند...
و گاه غم باد می شوند رویِ هم
خَروار , خَروار !
گاهی به انتظار
گاهی به نفرت
گاهی . . .
اما هیچ کدام به صوت یا آهـــــــــــی تبدیل نمیشوند !
کُجاست آغوشت تا بی بهانه لااقل بارید و بارید . . . ماه بانو !؟!
.jpg)
با توام با خودِ تنها
با توام ای همه رویا
با توام نشی ستاره
بری تا چِشام بباره
با توام, گلِ بهاری
مگه جُز من کسی داری؟
مگه دل نبستی نازم؟
کی بهت گفته : می بازَم؟
مگه اینجا تهِ راهه ؟
راهِ آسمون , خَرابه؟
ما میریم تا تهِ دنیا
تا تهِ جاده ی فردا
بُخدا دروغ میگن تا
منو تو بشیم یه تنها
چشماتو ببند عزیزم
اینجا دنیاش پرِِ رازه
هرکی پاش بلرزه اینجا
تا تهِ بازی می بازه!
من ...............
تو ..............................
ما ..............................................
اینهمه ضمیرِ پیچ در پیچ
تو این دنیایِ پس و پیش !
کم نیار بابونه ی کوثرِ قصه های تنها
کم نیار عزیزِ این دل ,تویِ این دَردای دنیا
من میشم ماه و ستاره , با یه ابرِ پاره پاره
تو فقط پیشم بمون تا , چِشام از دوریت نباره !
(بی نشان...عجب فی البداهه ای!)
کاش هایم را
می کارم در گُلدانِ خیال
پشتِ نِگاهِ نبودن هایت
آبِ حسرت می دهمش;
تمامِ روزهایِ جان سوز . . . تمامِ غروب هایِ عاشق کُش !
اینجا
هوایِِ با هم بودن
مسمومَت می کند ;
بیا کـــــــــــــــــــــــــــــوچ کنیم
به ناکُجایی , جُز اینجا !
کوله بار را من می آورم . . .
تو فقط همراه باشُ
بَس . . . !
(بی نشان)
تو را , با تمامِ وجــــــــــــــــــود , نوشت :
& تمامِ جاده هایِ جهان را از نقشه بر میدارمُ به هر کس یک جُفت بال می دهم تا بِدانی وقتی مسافری داری در این راهِ پُر واهِمه, چه می کِشَد کوثر ... اصلا کوثر به جهنم ;چه می کِشَد *دلش * !
& من به تو فکر میکنم ; تو به من فِکر میکنی . . .هرکداممان جُدا , جُدا; چه فایده , وقتی زمین و زمان , راه را میانمان به میراث گُذاشته است؟! هااا بابونه؟
& از وقتی تو را دارم شبــــــــــــــیه به یک مُرفهِ بی دَردَم ;عجیــــــــــــــــب!
& دنیا با ایـــــــــن همه وسعت . . .! ولی باز همـــــــــین جا , همــــیـــــن حوالیِ پَرچینِ عاشقی ها , جایِ تو خالی ست , بابونه !
جاست فور دلِ خودمونُ بابایی , نوشت :
+ تو دِلَم دارن رَخشت می شورَن( بوخو دااا !)
+ خسته شدیم از بس جلویِ اسمتون حرف (غ) نوشتیم آقا , لطفا تعجیل بفرمایین;(پیوست: تشکراتِ ویژه مبذول می داریم ! )
+ دَرد دارد . . .; بودنِ اجباری اَم را می گویَم !
+ دلی تنگ . . . خیالی آشفته . . . حرفهایی نگفته . . .!نه , اصلا مقصودِ بودنم , تنها ,حسِ داشتنتان است . . .(جوابیه ای پیرامونِ تماس هایِ مکررمان , بابونه !)
+ بازم دمِ خودم گـــــــــَــــرم که هوایِ دل رو داره ; آخه بازم, دلم , برایِ خودم سوخت !(نترس کوثرم , تو هم خُدایی داری . . .! خُدایِ خودمو گفتم , نه خودایِ تو رو بنده خدا!!!)
پ.ن : (ذکر دعایِ فرج فراموش نشود , دوستانِ گرامی)
آقا ,
غزل نمی گویم ,
اما حرفِ دل را که نمی شود نگفت!
بُگذار با خیالِ رویِ ماهِ تو عاشقی کنم
و آرام بگویی که به زودی می آیی ...
می آیی مولایم ! مگرنه آقا؟
به یادت پیــــــــــوندم :
این روزها
آنقدر به یادت هستم
که اگر به یادِ خُدا بودم
نیمی از بهشت را به نامم می زد , ماه بانو !
بُگذار لمس کنم
بودن هایت را
سهمِ من و دل
چیزی غیر از این دوست داشتن هایِ
یخ زده ی پُر زِ ناامیدی نیست , بابونه !
من
بی هیـــــــــچ بهانه ای ,
عاشقی را تنها نسخه ی دردهایمان می بینم
و بس . . .!
دست هایت را به من بده;
خسته ام از این هست هایِ اجباری ...
دردهایِ اختیاری . . .
بود هایِ تکراری . . .
مَن هایِ بی خیالی
تو , هایِ رویایی
مایِ , سراسر پوچ و خالی !!!
.......
خسته ام از نشستن ,
بیا کمی پرواز کنیم !
(بی نشان)
دوستت دارم ,نوشــــــــــــــــــت !
+ تو را آرزو نخواهم کرد ; هیـــــــــچ وقت ! تو را لحظه ای می خواهم که خود بیایی , بی آرزوهایِ کوثر ...(!)
+ باز هم خیره به من نگاه کن , میخواهم غرق شوم در ایــــــــــن همه تو ! ایــــــــن همه عشق ! ایـــــــن همه خیـــــــال!
+ بذار یه بار هم شده , آرزوهام , فقط یه آرزو نَمونن ! فقط یه بار! فقط همیـــــــن بار (!)
+ این بار تو سیب را بچین *آدم* ; بُگذار از اینجا هم تبعیــــد شویم ! تنها ما می می شویم و ما !
+ دوستت دارم هایِ صورتیهِ صووووووورتیه . . . بی حاشیه!
درِ گوشی , نوشت :!
- باورم شده است ; من , اتفاقی ام که نباید هیــــچ گاه می اُفتاد !
- تجربه هات رو بذار درِ کوزه , و با آبش قرصِ اعصابتو بخور عزیزکم !
- شُجاعت اینه , که تو موقعیتِ خطرناک... بتونی فَرار کنی !(بهله!)
- چه بگویم که نباشد رُفقا تکراری ؟!(هوووم؟)
من و یادِ تو , پـــــــیــــــــــــوند نازنینم :
گاه می گویم که :
* بنالم زِ پریشانیِ حالم ! *
باز , گویم که :
* عیان است , چه حاجت به بیانم ؟ *
هااا , ماه بانو ؟!
(کسی نوشته , که نمیدونم کیه!)
در این بَرَهوتِ
دوست داشتن هایِ پوشالی . . .
کار و بارم شده است
ترانه ها را مُدام بافتن
رَج زدنِ حروف به نامَت
و شِکافته شدنِ بند بندِ قصیده هایم
با نبودنِ ردِ پایت در این بُن بستِ ,
بود /اما نیست هایِِِ , سراسر عاشقی!
کاش می شُد
تمامِ روزهایِ تلخُ گسِ ناامیدیمان را
با یک نقطه
چیزی شبیهِ * . * ,
تمام کرد . . . !
نقطه , سرِ خَط . !
(بی نشان)
تنها به یادِ *تــــــــــــو * , نوشت :
ـ این روزها غم , دانه به دانه , می اُفتد رویِ صورتم . . . شور است طعمِ نبودَنَت بابونه !
ـ تو دُنیای بی داوَر , ;کی جرات داره چشم هایِ تو رو محکوم کنه آخه عزیزکم !
ـ یه نتیجه گرفتم ; *زندگی* با زن آغاز میشه . . . و * مُردن * با مرد . . . یعنی شـــــــــی؟!(هوووم؟!)
ـ ببین نازدونه , من عاقل تر از اونی هستم که فکر کنم ! من فقط عاشقی میکنم , فـــــــقـــــــطـ !
ـ گفتنی ها کم نیست , من و تو کَم گفتیم ...(!)
عجیبا غریبا , نوشت :
+ پارسال دوست , امسال برو بابااااا !
+ آتش بگیر تا که بدانی چه می کشم . . . احساسِ سوختن به تماشا نمی شود !
+ دود از هر کُنده ای بلند نمیشه !(گفته باشَم!)
+ میگماااااا . . . آدما می رَن که برگردَن , یا میان که بِرَن ؟!
به یادت , پـــــــــیـــــوند نازنینم :
و عشقِ من و کودکی هایمان
از همان خیالِ تکیه به شانه هایِ تو ,
به اوجِ ترانه بازی هایِ امروز رسید !
امروز بی تو
و فرداهایم باز بی تو !
یا برگرد , یا مَرا ببر !
نه دستورست نه اجبار ! تنها التماسی دوستانه ست , ماه بانو !
و سکوتم امشب
طرحِ ناقصی ست
از زلالِ معنویاتت , مادرِ سادات !
امشب تیرِ خلاص است ,
به قلبِ مایی که با ادّعایی تنها
دوست داشتنت را آنقدر بلـــــــــــــند تکرار کرده ا یــــــم
تا گوشِ عالم و آدم , کَر شود . . .
تو را کُجای این کرانه ی بی نهایت جستجو توانم کرد, بی بیِ دو عالم؟!
تو ما را
دل هایِ شکسته مان را
و گاه گاه
دست هایِ بسته مان را دریاب !
روسیاهم ,
اما
شما دریاب دلمان را , بانو . . . (!)
(بی نشان)
اندوه ,نوشت :
+ پرنده ای رویا می دید , تویِ دست هایِ تو خوابیده است !
+ مثل غریبی تمامِ عمر , هرکه را دوست داشتم . . . بدرقه کردم !
+ بی مادر شدن سخت است ! . . . اما پدرِِ کودکان را آرام کنیم , یا کودکانتان را . . ., بانو ؟!
+ از امشب ,چاه رستگار می شود به هُرمِ نفس هایِ مولای غریب . . . رسمتان نبود رفتن بانو . . . نبود !
+ محسنم ; صدایِ خنده هایِ کودکانه ات را نشنیده ام هنوز , نگو که تو هم مسافری بابا !؟!؟!
برایِ مولایم :
چاه هم از ما لیاقتش بیشتر بود
که صدایتان را بشنود,
هم پایه ی اشک هایتان
ماه را به سوگ بنشاند,
و من هنوز ندانم شیعه بودن یعنی چه ؟!
ای وای و صد وای به تو کوثر , وای بر حال و روزَت . . .!
پـــــــــیــــــــــوندم :
می دانم ;
آنجا که تو هستی هم غوغایی برپاست امشب!
ماه بانو , تو نزدیکتری به خوبان
عرضِ تسلیتمان را می رسانی به مولا؟!
پ.ن :
آقایِ غایبم ....... تسلیت می گوید این بنده ی سراپا تقصیر (!)
.jpg)
دوستی گفت :
این روزها دیگر نمیگویم *گشتم نبــــــــــود , نگـــــــــــــرد نیـــــــــــست!*
میگویم : اتفاقا هم بود . . . اما از آنِ ما نبود . . . شما بگردید! لابد برایِ شماست !
و من سراسیمه میشوم
از اینهمه صراحتِ لهجه ی عاشقانه و بی بهانه اش!
اما باور کن
از همان کودکی
به ما جدایی را آموختند !
آن لحظه که رویِ تخته های سیاه می نوشتند :
خـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــوب ها / بــــــــــَــــــــــــــــــــــــد ها
به یادَت نوشت :
+ غریب می نوازد این روزها , سمفونیِ روزگارِ ما , بابونه !
+ از دردهایِ کوچیکه که آدم می ناله . . . دردهایِ سخت , لـال می کنه آدم رو !
+ کوشی؟
+ تو , همین چشمهایِ معصومِ تو . . . قیامت را , قیامت می کند !
بانویِ دو عالم :
»»» زهرا اگر نبود , شفاعت خُرافه بود . . . . . . . . حتی خُدا , بدونِ دلیل و نشانه بود ! «««
پیـــــــــــــوندم و من :
من به همه ثابت میکنم
خداوند میانِ آغوشِ تورا
بهشت نام نهاده است , ماه بانو !
این روزها
از وقتی فهمیده ام میانِ این به ظاهر آدمیان
راه می روی,
می دوی,
می خندی,
و گاه و بی گاه می گِریی,
به هر که می رسم
بی محابا , سَـــــــــــلام می کنم !
یکی : راستی رفیق , بهارِ دلکَشی ست ,نه ؟!
من : مزخرف می گویی یا هذیان ؟ بی بابونه, تقویم برگ نمیخورد
چه رِسَد به آمدنِ بهار , زِهی خیالِ باطل (!)
همون یکی : تب داری , کمی استراحت کن !
من : بابونه که آمد ,چشم . . . راستی , گفتی امروز چندم است ؟!
همون یکی : . . . بهار نیامده , راحت باش!
کــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا ت !
پ.ن :
ـ راســــــــــــتــــــــــی , چند روز مونده به بهارِ دلِمون ؟!
اعتراف نوشت :
* اعتراف می کنم ; دیوارِ چیـــــــــن هم که باشم , باز تکیه گاه می خواهم !
* اعتراف می کنم ; دارد زمانِ آمدنت دیــــــــــــر می شود , مولایِ غایبم !
* اعتراف می کنم ; بخداااا فرار کردن از هرچــــــــــیزی آسونه , اما قسمتِ سختش آزاد موندنه !
* اعتراف می کنم ; تجربه اسمِ مستعاریه که ما , عادت کردیم رو خطاهامون بذاریم !
دلِ تنگ , نوشت :
+ دستت را میگیرم . . . و غــَـــــــرق می شوم (!)
+ دردم از یار است و . . . درمااااااااااان نیز هَم !(میم بده !)
+ هرکس از این دنیا چیزی برداشت , من از این دنیا دَست برداشتم (مولا علی ع )
+ کاش میدونستی , بعضی واژه ها رو مثل درد , باید کشیـــــــــد . . . نمیشه نوشت !
یــــــــــــک کـــــــــــــلام , نوشت :
تمامِ وجودمان به یک نقطه بند است !
خیلی راحت می شود ,
از خـــــــــــُـــــــــــــــــــــــــــــــدا . . . جـــــــــُــــــــــــــــــدا , شُد (!)
به یادت , پـــــــیـــــــوندم :
اگر دوباره به دنیا بیام
باز هم
کیـــــــــش و مـــــــــــاتِ
دوستانه هایِ تو خواهم شد , ماه بانو !
اینقدر هوای بی تو بودن آلوده شده
که هر وقت در آن عمیـــــــــق نفس میکشم
چشم هایم می سوزند ,
قلبم تند , تند می زند ,
و پایِ رفتنم سست می شود !
تنها به چشمانِ تو اعتماد داشتم , بابونه . . .
حواسَت هست؟!
اِی شادیت ,همیـــــــــشه باقی و جاری و ساری . . .(!)
(بی نشان)
اِقرار نوشت :
ـ دوست داشتَنَت , حقِ من است ; به همان اندازه که دوست نداشته شُدَنَم, حقِ توست !
ـ به خاطرِ منم شده , مواظبِ خودت باش (!)
ـ درد , قُل قَل می زند . . . در سماورِ خون آبه ی دلم (!)
ـ کلاغ پَر بازی می کردیم . . . غفلت کردیم و معرفت , پریـــــــــــــــد!
ـ دل نبند , رهگُذرم !( دور از جونِ منو بابونه اَلبَــــــــــت!)
ـ دنیا ,وفا ندااااااااااره (روزی ۳ بار , صبح و ظهر و شب تکرار شود !)
برایِ پیــــــــــــــــوندم :
و تو
هر کُجای این آسمانِ نیلی باشی
به رویاهایِ من باز خواهی گَشت ;
و آغوش در آغوشِ هم
عطرِ بودن هایمان را
با همان نسیمِ خنده هایِِ کودکانمان
به جانمان هدیه خواهیم داد , مگرنه ماه بانو ؟!
(بی نشان)
قدری تکان بده دنیای پوچ را
دنیای کج مدارِِِ غریبان فروش را
قدری نفس بکش ,اگر اینجا نه غایت است
حتی اگر , مرگ ; برایت یه حاجت است
باید نوشت تا که دلم تازه تر شود
تا از حصار غم بگریزد , و رد شود . . .(ادامه دارد همچنین . . .)
نمیشه, با دستهایی نوشت
که قندیل بستن با نبودنِ گرمیِ دست هات
اما این روزا . . .
سر گذاشتم رو شونه هایِ خودم . . .
بی تو ;
گریه میکنم برایِ هیـــــــچ هایی , که هیــــــــــچ وقت نداشتمشون!
بازم میگم: ای کـــــــــاش;
و باز میگم: جیره ی ای کاش هام ,
تموم نشه یه وقت (!)
(بی نشان)
بــــــــــــــــرات نوشت :
: لطفا مَرا موقتن دوست داشته باش !
: فراموش خانه است دلت ؟!
: نرسیدنت , افسانه ی تلخی ست . . . تو که میدانی بابونه ,هااا؟
: هر روز , بی تو ; روزِ مباداست !(چقدر دوست داشتنیه نه؟!)
: من و یادِ خنده هایِِ تو . . .; مســــــــــت می شوم هنــــــــــوز!
: پرنده بر دوشِ تو که خانه کرد . . . پرواز چه حقیر است, در نظرش !
پند , نوشت:
+ حواسِت باشه , زندگی بیشتر از اونی که کُشتی باشه , شطرنجه عزیزکم!
+ آدم ها دو دسته اند :بدبخت هایی که گرفتارِ قفسن ; بدبخت تر هایی که عاشقِ قفسن(تو کدومی کَلَک؟!)
+ به چشمِ کودکِ عاقل مَرا نِگاه مکن . . . کسی که عشق ندارد , به عقل متهم است !(واااویلا !چه شود...)
به یادت , پـــــــــیــــــــــوندم :
من با قصه هایِ کهنه ,
نه ;
خوابم نمی بَرَد . . .
بتابِ چشمه ی نور,
تشنه از شب آمده است !
(دست بردن در اشعارِِ این و اون . . . شد این!). . . خوبه ماه بانو؟
تبادل
لینک هوشمند