! حضور وغیابِ دلتنگی !
حروفم نه رنگ دارد...نه ریا ! و می دانم عشق ، تسلسلِ حروفی بی رنگ است . . . !
نوشته شده در تاريخ شنبه 10 ارديبهشت 1390برچسب:, توسط کوثر (بی نشان) |

تویِ این راه ,

      یا تویِ اینهمه بیراه . . .

واسم از عشق بگو ,

           تا پَر کِشم , تا تهِ رویا . . .

 

تویِ تاریکی محض,

       یا تو روشنیِ مهتابِ خدا . . .

واسم از *ما*یی بگو

              نمیخواد بمونه اینجا , تک و تنها . . .

 

حرف ها پشتِ سرِ هم . . .

قطار قطار , 

صف میِکشن . . .

           اما این ایستگاهِ آخرِش کجاست ؟!

                                                        (بی نشان) 

 

 

دل نِگاشت :

+ بیا با هم بشینیم کنارِ ایـــــــــنهمه هـــــیــــچ . . . ایـــــنهمه پــــــــــوچ ! مهم اینه با همیــــــــم; با هـــــــم!

+ اعتصابِ غذا نکرده ام . . . !تنها از دنیایتان سیـــــــــرم!سیـــــــر!

+ باد خودش رو تو آغوشم میندازه . . . محـــکم بغلش میکنم ! به رسمِ وفا! (قاصدکم را می آورد به سویت, آخَر!)

+ بخند . . . دنیا قابلِ تحمل تر است وقتی میخندی . . .(وفادارم به خیالت حتی !)

+ آتیــــــــشم نزن ! ققنوس فقط یه افسانه بود !(اقســـــــــانه ی دروغَکی!)

 

 

یه چیزایی , نوشتِ دیگرون :

- من رفیقِ گریه هاتم . . . !

- ببین دوستِ گرامی!. . . فیل هم که باشی , باز میخوری زمین! . . . به حق یا ناحق!(گفته باشیم خلاصه!)

-  هر میوه ای که دست رساندیم چوب شد . . . ما لایقِ بهار نبودیم , خوب شد (هوووم؟)

- اگر کسی رو پیدا نکردی که با رفتنش نابود بشی , تمومِ زندگیت رو باختی عزیز!

- تو . . . آره خودِ تو  . . . نمیخوای آدم بِشی؟!(اینجا به دردِ فرشته ها نمیخوره ها; نگی کوثر  نگفت!)

 

 

به یادِ پـــــــیـــــــوندِ خاطراتم :

پرنده

 تا میتونست بالا پرید و پرید و پرید . . .

اونقدر ماتِ نِگاهِ مهربونت شد. . .

                  که یادش رفت بال بزنه و  . . .

                                همیشه عادتته عالمو ماتِ خود کنی!

                               میدونم بینِ پری ها, از همه قشنگ تری!

                                                                         (بی نشان)

 

                      منُ . . . خیالِ آغوشِ تو ! نَخُشکد دلهایمان یه وقت , بابونه؟!

نوشته شده در تاريخ جمعه 9 ارديبهشت 1390برچسب:, توسط کوثر (بی نشان) |

روزه ی سکوت میگیرم

       تا نیازارَم دلت را اندکی ,

                           حتی یه ذره !

 

تو روزایی که همَ ش دلم میگیره

                   تو شبایی که مُدام تنَ م اسیره !

تویِ این بُهتِ نبودن , صدایِِ ساعتِ مست

                          توی این ثانیه های ظلمت و بی کَسِ پَست 

 

موندنم شده بهانه

یا یه شعرِ عاشقانه . . .

 

نمیگم که دل بده تا تهِ رویا

                 تا تهِ جاده ی فردا . . .

میگم آروم درِ گوشم بگو اینجایی عزیز . . .

                      بخدا دوسِت دارم, نداشتنُ دوریُ  . . .

                                                         میشنوی عزیز؟

 

خدایی; بارونِ چشما همشون بهونه میشن

                                تا که برگرده مسافرم یه روزی از روزا

                                                        خدایی , بابونه رو کوثرِ قصه میگه ها ؟!

 

 

دوست داشت , نوشت :

*  در دلم هستی و بینِ من و تو فاصله هاست (!)

*  فصل به فصل تموم میشن قصه هام (یا غصه هام!) . . . لابه لایِ کدوم صفحه و سطر , جاموندی  آخه؟

* چطور پلک بر رویِ هم مینهی , تویی که در رویِ خاک , خواب را بر من حرام کرده ای, پاره ی وجود؟!

* هر روز شروعِ ماست ; دیوار از آنِ من , دنیا برایِ تو (شایدم اصلن بزنم به نامِ تو ! خیالیه؟!)

 

از هرجا و هرچی نوشت :

ـ تو عاشقی اَزم سبقت بگیری , نور بالا میزنما !(دیگه دیگه!)

ـ فریــــــــــــــاد ها مونده تو گلو . . .; بی مصـــــــــــرف (!)

ـ ببین منو ; . . . داشتیم ؟!(تو چشــــــام نیگاه کن!)

ـ این روزا دارم ته نشین میشم ! عینِ رسوبِ آسپرین دانشجوهام !بدونِ دست بُردن تو اعداد و ارقامِ وزنِِ ته مانده هام!

ـ همه ی تراژدی هایِ دنیا رو خوندم . . . نمیخوام بشم یکی شبیهِ اونا . . .!(نخواستن هم عینِ نتونستن میتونه بشه , مگه نه؟!)

 

 

مَخلصِ کلام : 

هِی میخواهم شعرواره بگویم

         و هی اشک میشوم لابه لایِ کلماتم . . .

                                      من می مانم و

                                                کیبوردِ خیس و . . . 

                                                              کلی حرفِ نگفته (!)  

 

برایِ پــــــــــیــــــــــوندم :

نه میخواهم زیبا ای ات را ستایش کنم 

                و نه دوست داشتنمان را به رُخِ عالم و آدم بِکشم !

                            تنها سکوت میکنم  , به جایِ تمامِ خوشی هایِ باقیمانده

                                                                 که هرگز , زاده نشد , ماه بانو (!) 

                                                                                                    (بی نشان)

 

 

      دلِ خوش . . . سیری چند (؟)

نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 8 ارديبهشت 1390برچسب:, توسط کوثر (بی نشان) |

این روزها بویِ گسِ دلتنگی

                تمامِ زوایایِ وجودم را پُر کرده

و چه خیالی بافته بودم

که دل اگر بِتَپَد ,

تاب نمی آرد دوری اَت را کوثر . . .

بافتنیِ وَهمُ خیالُ

             گرمایِ اُردی جهنم ! 

 

بُگذار , بُگذرم از هرچه بود و بود و بود . . .

اما , 

دلم را که تکه تکه کردی بابونه ,

                      لااقلی یکی را بردار ... یادگاری (!)

                                                         (بی نشان)

 

 

برا دلم , نوشت :

* فقط مَرا ببین . . . هَمین (!)

* اصلا خیال کن , من و تو . . . چه ٬ما ٬ ی بی نظیری ! وای . . . (!)

* به جز خیالِ تو . . .  ببین! چیزی کنارم نیست !

* ابر , ابر گریه دارم  . . . بارانی ات را بپوش و مرا در آغوش بگیر . . .(خیالِ پوچِ کوثر!)

 

مولایِ صاحبِ عصر و الزمان :

سلام بهانه ای برایِ هق هقِ ثانیه هام !

یک راســــــــــــــت سرِ اصـــــلِ مطلب :

بیا و بمان  . . .

تا خون جاری شود در این رگ هایِ به هم پیوسته !

قلب هایِ پوسیده !

        چشم هایِ بارانی ,

                   گوش هایِ پُر زِِ سکوت,

                                     حنجره هایی سراسر طوفان و خون !

 

 

به یادت , پـــــــــیــــــــوندم  :

 

 و به لحظه هایی فکر میکنم ,

                     که بی حضورِِ تو 

                             و خنده هایِ معصومانه ات ,

                                                خط به خط تباه می کنم ,ماه بانو (!)

 

   

          * اللهم عجل لولیک الفرج *

نوشته شده در تاريخ چهار شنبه 7 ارديبهشت 1390برچسب:, توسط کوثر (بی نشان) |

وقتی تو نیستی

خیالِِ کوثر را چه به پرواز 

                   در آستانِ نگاهت ؟

 

نیستن هایم ,

دردِ نبودن هایِ گاه و بی گاهت را تسکین نمی دهد , نازنینِ کوثر!

پرنده را چه به پرواز

               در هوایِ بی تویی؟!

به قولِ شاهد :

*قدری نمک بپاش به رویِ زخم هایم . . .

                                         بِگذار ,

                                            نمک گیرَت شوم !!! *

 

کاش توانِ فریادِ بلندی

یا آهی سوخته

 با *ه* عمیقی . .  

نه ,

 جانی نمانده به کوثر , بابونه !

      نذارم تویِ تب و تاب ,تویِ بیداریِ مهتاب

     بخدا دلم میگیره , وقتی چشمام تو رو میخواد

 

    تو که نیستی توی آغوش , تویِ این شبایِ دلگیر

    تویِ لحظه های کابوس , توی این حسرتِ تقدیر 

                                                                                      (بی نشان)

 

غصه نوشت :

+ دلگیرِ دلگیرم , از غصه میمیرم . . . مَرا بُگذار و بُگذَر (!)

+ باشد که باشی , باید که باشی ...دعا , التماس , چه می دانم . . .(!)

+ آرزوهامون اصلا آفریده شدن , برایِ بر باد رفتن !

+ سختم است , هی خودم را بغل کنم و بخوابم . . . می دانی ؟!
 

 

به یادِ تو , پیـــــــــــــوند نازنینم :

روزی . . . 

شبی . . .

 چشم هایِ گریانم را سرِ راه می گذارم

                                       یک روز از همین روزها !

 

 

            من گم شدم میانِ وسوسه هایت , مرا بیــــــــاب !

                                               

                 

 

 

 

نوشته شده در تاريخ سه شنبه 6 ارديبهشت 1390برچسب:, توسط کوثر (بی نشان) |

من به دنبالِ نِگاهی بودم

                  که به صد ناز و ادا می اَرزید . . .

 

چشم در چشمِ نسیم ;

بوسه بر بوسه ی باد ;

دست در دستِ سکوت ,

                 برویم تا تهِ بودن هامان

                          و بخوانیم که فرصت باقیست . . .!

 

می توان عاشق بود,

می توان دردِ شقایق فهمید ;

اندکی 

     صبر,

          تحمل باید !
 

تو که همراهِ دلم می آیی؟!

                  پس بگو بسم الله . . . 

                                             (بی نشان)

 

 

برا , دِلِمــــــــــون نوشت :

» سقف , اختراعِ عجیبِ بشر است; که طعمِ دیدنِ آسمان را , از نِگاهمان دریغ می کند (!)

» چِنان تواَم , که ندانند زِِ ما , کُدام تویی !

» هنوزم معتقدم , گاهی این خودِ آدم نیست که تصمیم میگیره ! (پس کیه آیا ؟!)

» خدایی , سرتو یکم بیار جلو تر . . . میخوام باهات پِچ پِج کنم ! 

» عصرِ اون روز , زیرِ بارونِ نگاهام . . . یادته ؟!( نیست , چون ندیدی!)

 

 

کمی تا قسمتی, حقیقت نوشت :

+   آرزوهایت برایم دستور است! (لطفا یکی اینو برا خودمم تکرار کنه! )

+   عُمرَن اگه لِنگَمو پیدا کنی (والااا !)

+ خدا گَر زِ حِکمت ببندد دری . . . زِ رَحمَت ببندد , درِِ دیگَری ! ( از ما گفتن بود ... نگین کوثر نگفت!شوووووخیه ها) 

+   تو دلم دارن رَخت میشورن اِنگاری !

+ نترسید , همچنان سالمیم , این افتادن ها برامون عادی شده , به پا سرِِ پِلِ صِراط نیفتیم عمووو( صلواتِ دوم رو بلند تر ختم کن ن ن !)

*با پیوستِ اینکه : امروز همچیـــــــــن افتادیم , عیـــــــــنِ شیـــــــــــرزن,با صورت رو زمین و اینا . . .!*

 

 

پیــــــــــــوند و نوشته هایم :

قصه ی خاطراتِ من و تو

قصه ی همیشه ی پاییزه!

             با برگ های زرد و نارنجی و

                                      خِش خِش هاشون !

بی تابم ;

 بی تاب می شینم و بلند می شَم. . .

                       رفتی ؟

                             بی بهانه رفتی ماه بانو ؟!

                                                          (کوثر بی نشان)

 

    

     خدایااااا . . . من اندازه این مورچه صبر و تحمل و اعتماد به نفس میخوام! زیااااده؟!

               

 

نوشته شده در تاريخ دو شنبه 5 ارديبهشت 1390برچسب:, توسط کوثر (بی نشان) |

 

روزگاری بود

که تنها قابِ شعر هایم را

قافیه میچیدم و

           بند بندِ چهارپاره اش را

                               مصرعی میکاشتم

                                                هم وزنِِ عشق های کبود و ناپیدایم !

 

چه شد که سپید شد غزل هایِ قافیه هایم!

                                            نَدانَم (!)

 

            من برایِ داشتنت , دنیا رو نقاشی کنم

            یا ستاره ها رو تو باغچه ی حسرت بِکارم

          

          یا بشم قناریِ شهرِ پُر از رنگ و ریا

         یا که دریا رو بیارم تویِ تُنگِ ماهیا

 

          میشی دِلبر واسه یِ کوثرِ شهرِ قصه ها؟

          دست میذاری تویِ دستام , تویِ این بی کَسیا؟

 

     شب شد و باز دِلَکَم , بهونه گیر میشه هنوز

    آخه طعمِ اون نگات مونده تو چِشمام , شب و روز !

                                                                                     ادامه دارد !   (بی نشان)

 

دل نوشت :

=   مِثِ بارووون , تو چِشاتم . . . مگه دل نداره چشمات ؟!(فی البداهه شد؟!)

=   حتی اگر نباشی , می آفَرینَمَت !!!

=   تا به تام . . . با هیچ کس جفت نمیشم بدونِ تو !

=   شد, شد . . . نشد , باید بِشه (!)

=   ایـــــــــــــــــــن همه تــــــــــو , دَر من . . .  چه می کند ؟!

 

 

برایَ پــــــــــــیـــــــــــوندم , می نویسم :

دلم را فشار بده

بُگذار اینهمه شعر و اشک و آه را بیرون بریزم . . .

بی تو ,

دنیایِ خدا

          به مُفت هم نمی اَرزَد ماه بانو (!)

                                                       (بی نشان)

 

 

                آرزو , پشتِ آرزو . . .حبابِ خیالی ست و بَس(!)

نوشته شده در تاريخ دو شنبه 5 ارديبهشت 1390برچسب:, توسط کوثر (بی نشان) |

 

فلسفه میگه :

تولد هر نوزاد ,

یعنی اینکه خدا هنوزم ازمون ناامید نشده !

 

اما اینکه مرگِ ما آدم ها چه معنایی داشته باشه

شاید هنوزم برای فلاسفه ,

                   معنی به این قشنگی پیدا نکرده باشه . . .

 

اما منطقِ کوثری میگه :

بودن ها ;

یا نیستن هایِ تدریجی ,

             تنها دلیل می خواهد و تمام . . .

 

من فعلش را صرف می کنم . . .

اما تو ,

تنها *تو * ,

         دلیلش باش و بَس . . .

                                       (بی نشان)

 

 

پَند نوشت :

+  هیچ گربه ای محضِ رضایِ خدا موش نمیگیره ! پس برو خوش باش , اما تو بمان و دِگران! وای به حالِ دِگران (!)

+  هیچ چیز از طلبکار بودنِ افراد بعد از اشتباهاتشون , برام تهوع آورتر نیست !

+ خدا به کَسایی کمک میکنه , که اول خودشون به خودشون کمک کنن عزیزکم!

 

 

دل نوشت :

* میگما . . . دلِ خوش چیه , که داشتنش اینقدر سخته؟ هوووم؟ 

* همه از دستِ غیر , ناله کنند . . . کوثر از دستِ خویشتن , فریااااد (!)

* خدا رو می پرستم , چون اشتباهن تو چشمایِ تو فرمانروایی میکنه , بابونه !

 

 

بابایی نوشت :

× کماکان دلم میسوزه بابایی , فقط تو رو خدا نگین گرفتنِ حق , بهایی داره که باید بپردازم !

 

به یادِ پیــــــــــــــــوندم :

پیشانی ام را چسبانده ام 

پشتِ شیشه ی ویترینِ خدا . . .

              شاید تو را دوباره ببینم ماه بانو (!)

                                                         (گرانمایه)

 

پ.ن :

مریــــــــــــــــــــــمی (دوستِ هم دانشگاهیِ عزیزم) , مـــــــــامــــــــــانـــــــــی شدنت مَبالَک . . .


 

                     مریمم , مامانیِ زهرا کوچولو , تبریــــــــــــــــــــــــــــــــ-کِ ویــــــــــــــجه!

نوشته شده در تاريخ یک شنبه 4 ارديبهشت 1390برچسب:, توسط کوثر (بی نشان) |

خوش به حالِ بید مجنون حیاطِ دانشکده مان 

می تواند ساعت ها به انتظار بایستد . . .

                         بی ساعتِ مُچی به دستش . . .

                                                بدونِ قدم زدن هایِ دلهره آور 

                                                                        یا لرزش دست و صدایی حتی !

 

کاش این بار 

بعدِ بهار

باد مصادره نکند برگ هایش را  . . .

آخَر ;                       

          خدا می داند با چند چشمش معشوق را نِگریسته است ! 

                                                                                (بی نشان)

 

 

دل نوشت :

ـ   ببین عزیزکم ; پریدن از یه صخره وقتی بهت ضربه می زنه , که یادت بره پرواز کنی !

ـ   میانِ دردِ من تا دردِ مردَم , تفاوت از زمین تا آسمان است !

ـ   آسمون خیــــــــــــــــلی بزرگه ! بیچاره پرنده هایِ تنها . . .  موقعِ پرواز! 

ـ    بابونه که نباشد , نبودن را . . . به بودنِ با زجر, ترجیح میدم (به خودِ خدا قســــــم !)


 

پ.ن :

+    تو این دوره ی بی کسی آخه حالی به آدم میمونه؟ نه والله. . .احوالی به آدم می مونه ؟ نه بالله! ( گفتگویِ من و اون یکی!)

+   کاش یه شب با این حس به خواب برم , * شُد * !

+   کم بزن , اما همیشه بزن (غُر را عرض کردم ها !)

+   چشمک , هنرِ ثانیه هاست ! (حالا نه واسه بعضی ها . . . جنبه داشته باش بچه!)

 

 

به یاد پیــــــــــــــوند نوشت :

می پرسند حالت خوب است ؟

دروغ بگویم , 

یا آه بکشم ؟

                اما خیالِ کودکی هایمان که به ذهنم می آید

                                                       عاشق می شوم بی محابا . . .

کاملا تصادفی ست , 

           که بی تو زنده مانده ام ماه بانو !

 

     از کدام سمتِ این سرزمین طلوع میکنی بابونه؟!

 

نوشته شده در تاريخ یک شنبه 4 ارديبهشت 1390برچسب:, توسط کوثر (بی نشان) |

 اعتماد به نفسِ غریبی داشت

             وقتی از بودن هایی صحبت میکرد

                                          که باور نداشت دلم هنوز . . .

 

نه اینکه روزها ستاره ای نباشد . . .

نه ;

چشمانم ,

فروغِ ابدیتِ تو را تنها باور دارد ,

                                                      و بس ; 

 

همیشه بچسب به دل , که مستِ انبوهِ نِگاته!

بخدا دوسِت دارم طعمی به رنگِ اون چِشاته !

 

نمیشه به دنیا گفت : وایسا میخوام , تنها برم باز

نمیشه , وقتی ترانه هام , پُر از بغضِ صِداته !

                                                                                                                                     (بی نشان)

 

 

اینور , اونور نوشت :

+  دوستت دارم یواشکی !

+  عبور موقتِ تگزاس (پشتِ یه پیکانِ قرمزِ مدل ۵۹!)

+ پشتِ این وَهمی  ,  یا آن ؟! . . . عزیزم؟

 

 

فُور  یـــــووو , نوشت :

سر و صدایِ دنیا , دیوانه ام می کند . . . چیزی بگو آخَر . . . 

گفتی : چشم , توضیح می دهم ;

و باز ساکت شدی . . .

آخ بابونه . . .

دلِ آدم 

به همین سادگی اسیر می شود  ها . . .(!)

 

برایِ پیـــــــوند  نوشت :

بهار و 

   نسیمِ دلخوشی هایش !

اما باز . . .

            قلبم ,

                گوشه کنارِ خاطرات 

                                          کِز کرده به یادَت !!!    (بی نشان)

 

 

                                                                    دوست داشتنت , بهانه ی دلنشینِ بودن است (!)

 

 

نوشته شده در تاريخ شنبه 3 ارديبهشت 1390برچسب:, توسط کوثر (بی نشان) |


دلم ...

    دلَ م . . .

          آخ . . . دلِ من !

 

دیگر با کدام لهجه ی بومیِ, 

در این سرزمینِ پُر از دردهایِ زیر پوستی 

                     دوستت دارم هایِ نم دار و مَلَس را زمزمه کنم (؟)  

                                                                        (بی نشان)

 

 

 

شب نوشت :

* قرارِمان باشد حوالیِ کوچه ی بن بستِ دلواپسی! . . .  راستی ,ساعت را بُگذار همان ساعتِ صفرِ عاشقی !

* چه خوب میگه : من دیوونه وار , تشنه ی نوازِشم ! . . .( کمی ناز میخری بابونه؟!)

* مشق هایم را نمینویسم . . . کودکِ لجبازِ دلم هوایِ نوشتنِ  -بابا آب داد - را ندارد . . . کاش درسمان می رسید به: - آن مرد آمد !- . . . روزی هزار بار نوشته امش آخر (!)  

* من دلم , گاه بچه می شود (!)

 

دَری وَری نوشت :

» ببین دوستِ عزیز , اگه با دلم بازی کنی , ۳ هیچ می بازی! پس نکن بچه جان!دِ نکن!

» من که یادداشت هایِ طولانیِ وبلاگ ها را نمیخوانم و نظر میدهم! شما هم می توانید البته !

» شکستنی ام , لطفا با احتیاط حمل شود (!)

» وولــِک قِـــطـــــــار نِـدیـــــــدی ؟!(پشتِ یه مینی بوس با پلاک آبادان !) . . .اِندِ خلاقیتی عمووو!

 

 

برای پیوند نوشت :

گل هایِ باغچه . . .

         همه دیشب شکفته اند . . .

                                از کوچه ی ما گذشته بودی ماه بانو؟!

                                                                           (کاظمی)

 

               من و یه دنیااا آرزو !همش فدایِ دلِ تو !

 

 

 

نوشته شده در تاريخ جمعه 2 ارديبهشت 1390برچسب:, توسط کوثر (بی نشان) |

 

سکوت ; 

هم وزنِ غزل هایِ عاشقانه ام نمی شود دیگر . . .


بُغض ;

هم آغوشِ خیالم نمی شود دیگر . . .


و هیچ ضمیری جز * تو * 

پا به پایِ دلم نمی آید تا انتهای ِ

                              تمامیِ بود ها . . . هست ها . . . می شود ها . . . !


راستی ,

روزگارت بی من ,

               هنوز هم رنگین کمانِ هفت رنگ دارد ؟


من که باران است دلم . . . سرشارم از ابر (!)


            هوایِ دل پُر از درد است و فریاد   

          تو را می خواهد از دنیا , نه فرهاد !

                                                                                                                                   (بی نشان)

 

 

 

 

برا دلَم , نوشت و نوشتن هایِ دیگرون :


{}  غفرا لنا و لکم!

{}  سلطان غم مادر، ایضن رفیق بی کلک، مادر! 

{}  راستی شنیدی. . . !محبت هم قدیمی شد (!)

 

 

 

بـــَـــــــــــــــرات نوشت :

*   ای مُصوِّر چهره ی یارِ مرا بی ناز کِش ... چون به نازش می رسی بگذار، آن من می کشم!!!

*   خدایی جون . . . اون روزایی که نیومدن رو یادت هست ؟! (بغض)

*   چقدر فریاد مونده تو گَلوم . . . ایــــــــــــــــنجام . . . خدایا , لطفا گوشاتو بگیر (!)

*   ببین بابونه , همیشه یادت باشه ; از دست دادن . . . خیلی خیلی خیــــــــــــــلی غمگین تر میکنه آدم رو , تا نداشتنتش ! فهمیدی چرا هِی (...) میگم؟!

*    قسم به عشقمون، قسم ... همش برات دلواپسم!!!

 

 

 

 

پیوند نوشت :


نمی دانم عذاب است یا امتحان , که بغض هایم , گریه نمی کنند !

به زندگی برگرد آقا سعید , پیوند همیشه بینِ ما هست و هست و هست !

برگرد !

برگرد . . .

 

پ.ن :

پیوند , فرشته ای که زمین جایگاهش نبود و سعید که نامِ عشق را زنده نگه می دارد !

 

 تاکید نوشت :

وبلاگ کوچ از آدرس www.ko0o0och.blogfa.com به این آدرس کوچ کرد (!)


 

 

 

 

 

 

صفحه قبل 1 2 3 صفحه بعد

.: Weblog Themes By LoxBlog :.

تمام حقوق اين وبلاگ و مطالب آن متعلق به صاحب آن مي باشد.