دوستی گفت :
این روزها دیگر نمیگویم *گشتم نبــــــــــود , نگـــــــــــــرد نیـــــــــــست!*
میگویم : اتفاقا هم بود . . . اما از آنِ ما نبود . . . شما بگردید! لابد برایِ شماست !
و من سراسیمه میشوم
از اینهمه صراحتِ لهجه ی عاشقانه و بی بهانه اش!
اما باور کن
از همان کودکی
به ما جدایی را آموختند !
آن لحظه که رویِ تخته های سیاه می نوشتند :
خـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــوب ها / بــــــــــَــــــــــــــــــــــــد ها
به یادَت نوشت :
+ غریب می نوازد این روزها , سمفونیِ روزگارِ ما , بابونه !
+ از دردهایِ کوچیکه که آدم می ناله . . . دردهایِ سخت , لـال می کنه آدم رو !
+ کوشی؟
+ تو , همین چشمهایِ معصومِ تو . . . قیامت را , قیامت می کند !
بانویِ دو عالم :
»»» زهرا اگر نبود , شفاعت خُرافه بود . . . . . . . . حتی خُدا , بدونِ دلیل و نشانه بود ! «««
پیـــــــــــــوندم و من :
من به همه ثابت میکنم
خداوند میانِ آغوشِ تورا
بهشت نام نهاده است , ماه بانو !
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند