میدانی بابونه ی بی نام و نشـــــــــان !
صحبت از نبودن هایِ تدریجی نیست;
آخر
شبِ چشم هات که نباشد
خواب نمیرود کوثرِ قصه ها !
روزهایش همانند کـــــــــــــــابوس می شوندُ
شب هایش تلنگری ست , برایِ حسِ نداشته هایش !
دلم . . .
دلم گرفته از خودمُ
خاطره هامُ
دنیامُ
هواااااااااااار هواااار فریادِ تو گلو خفه شده م . . .
راســـــــتی
بی من
هنوز هم
دنیا به کام است ؟
این روزا دلم گرفته , از تو وُ نداشته هام !
تو که گفتی میمونی , هرجایِ دنیا بات میام
این شبا ماه رو میبینم که دلش پُر از غمه
نکنه عینِ منم , غم میخوره یه عااالمه ؟!؟
(بی نشان)
چیزی شبیه به : دِل , تَنگی:
ـ دلم محدود شده ست . . . تنها در چهار دیواریِ خیالِ تو !
ـ خدایی , از دوزخِ این دنیایِ بی بابونه نجاتم بده !(آمــــــــــــــــــين !)
ـ نشسته ام کنارِ خدا . . . کمی گَپِ عاشقانه دارم !
ـ نفرین به بودنی که با دَرد همراه اســـت , نــــــــفـــــــــــــــــــــریـــــــن !
ـ پیله ی تنهایی دوخته ام . . ; به امیدِ پروانه شدن !
منُ یادِ تو , پـــــــيــــــوندم :
اگر تمامِ جاده هایِ دنیا را صاف کنم
باز هم تو نیستی
در انتهایِ این راه که لنگان لنگان می آیم !
پرواز را به من هم بیاموز. . .
اینجا دیگر جایِ ماندن نیست ;
قصـــــــد کـــــــــــــــــــــــــــــــــــوچ دارَد دلم از این ویرانکده , ماه بانو !
نظرات شما عزیزان: